WIMBLEDON TENİS TURNUVASI

Wimbledon tenis turnuvası 2 hafta süren maçlardan sonra çok çekişmeli ve çok heyecanlı geçen erkekler finali ile kapandı. Finalde Roger Federer ile Novak Djokovic arasındaki maç sportif çekişmesi yanında ödül töreni ile de çok öğretici oldu.

1877 yılından beri All England Lawn Tennis ve Croquet Club tarafından düzenlenen Wimbledon, Avusturalya Açık, Fransa Açık (Roland Garros) ve Amerika Açık ile beraber dünyadaki 4 büyük Grand Slam tenis turnuvasından birisi olma özelliğini taşıyor. Bunun yanında ayrıca çim kortta oynanan tek Grand Slam turnuvası özelliği de var.

Wimbledon tenis turnuvasının seyirciler, oyuncular, hakemler, tüm katılanlar nezdindeki prestijini, bu turnuvanın bir parçası olmaktan duydukları onuru ifadelerinden ve hareketlerinden her an hissetmek mümkün. Turnuvaya katılanların merkez korttaki giyimleri, biletlerin 2.500 – 5.000 pound civarında satılabilmesi, bu kadar yıldır bu turnuvanın hala rağbet görmesi, oyuncuların bu turnuvanın dünyadaki en önemli turnuva olduğunu açıkça ifade edebilmesi, bu turnuvanın bu seviyede hala nasıl konumlandırılabildiğini insana düşündürüyor. Bu başarının arkasında yıllardır tavizsiz biçimde uygulanan prensipler, gelenekler ve tabii ki kurumsallaşma yatıyor.

Bu turnuvanın ödül törenine istisnasız her yıl Kent Dükü’nün ve kraliyet ailesinin katılımları ayrıca bu turnuvaya çok önemli katkı sağlıyor. Ödül verenlerin hiç konuşma yapmamaları ve kendilerini ödül alan oyuncuların önüne çıkarmama gayretleri acaba gelişmişlik düzeyi ile ilgili mi diye insan düşünmeden edemiyor.

Tenisçilerin bugün geldikleri nokta itibarı ile her birinin önemli bir serveti olduğunu diğer yandan çok meşhur kişiler olduklarını düşündüğümüzde, işlerine gösterdikleri saygı, hedeflerine kilitlenmeleri ve sürekli yoğun biçimde çalışmaları ve kendilerini geliştirmeleri gerçekten her türlü övgüyü hak ediyor. Roger Federer’in 17 kez Grand Slam şampiyonluğu sonrası 32 yaşına gelmiş bir tenisçi olarak "gelecek yıl yine geleceğim" demesi, diğer yandan maçı anlatan spikerin Federer için "kendini inanılmaz geliştirdiği bu turnuvada kesinlikle gözüküyor" şeklindeki ifadesi, Federer’in tenis sporu için oldukça yaşlı sayılmasına rağmen bu yaşta gelişimini sağlayacak şekilde sürekli çalıştığını gösteriyordu.

Tenisçiler ödül törenindeki konuşmalarında özellikle ailelerinden ayrıca bahsettiler. Federer ikizlerinden, Djokovic ise doğacak çocuğundan bahsederken aslında sporcunun hayatında aile yaşamının önemini sözleri ile vurguladılar.

Diğer yandan, önce Federer birinci olan rakibini kutlarken "5. sete gelebileceğimi düşünmemiştim. Ben Novak’ı bu inanılmaz maç için ve de bu maçı hak ettiği için tebrik ediyorum" şeklinde bir ifade kullandı. Djokovic ise ikinci olan rakibini överek ne kadar önemli bir oyuncu ile oynadığını ifade ederken "Federer şahane bir sporcu, büyük şampiyon ve her zaman bir rol modeldir, ben kişisel kariyerine çok büyük saygı duyuyorum" dedi. Aslında her ikisi de rekabetin nasıl olması gerektiğini ve rakibe saygı göstermenin kendini küçültmek demek olmadığını gösterdiler.

Djokovic’in aldığı kupayı kendisini yetiştiren ve her şeyi öğrendiği ilk koçu Jelena Gencic'e (geçen sene vefat eden) adaması, insanların her seviyede vefa duygularını kaybetmemesi gerektiğini göstermesi bakımından önemliydi.

Sporun asil ve ulvi bir yarışma olduğunu gösterdikleri için hem oyuncuları ve hem de sistemi bu şekilde kurgulayan tenis federasyonlarını tebrik etmek gerekiyor. Ülkemizdeki spor yöneticilerinin ve oyuncuların bu örnekleri görerek artık kendilerini geliştirmelerinin gerektiğini düşünüyorum.

Çalışmaktan vazgeçmeyen, kendini sürekli geliştirme arzusunu kaybetmeyen, her yaşta kendisini geliştirmeyi düşünen, şöhret olmasına rağmen şımarmayan, mütevazi olan, rakibe saygıdan vazgeçmeyen, düzgün yaşam ve aile hayatının önemini gösteren, kaliteden taviz vermeyen, vefalı olmayı beceren bu insanlardan öğrenecek çok şey var.